Aanwinst Raymond Gyasi: “Ik wil mijn voeten laten spreken”
De eerste, kersverse aanwinst van het seizoen is binnen. De 21-jarige Raymond Gyasi komt over van AZ en tekent een contract voor de duur van 2 jaar. Een mooi moment om Gyasi wat beter te leren kennen. Raymond Gyasi groeide met zijn zeven broers en een zus op in de Bijlmer. Zijn ouders komen beide uit Ghana, Gyasi is zich bewust van zijn achtergrond en verdiepte zich al op jonge leeftijd in de Ghanese cultuur. Hij hoefde dan ook niet lang na te denken toen hij gevraagd werd voor Ghana -23. In een interview vertelt Gyasi over zijn jeugd en hoe hij zijn toekomst bij SC Cambuur ziet.
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Raymond Gyasi, ik ben 21 jaar en ben geboren in Amsterdam. Veel mensen kennen mij van mijn oudere broer Edwin. Ik heb zelfs samen met hem bij Roda JC gevoetbald. Verder ben ik verhuurd geweest aan FC Emmen en stond ik onder contract bij AZ. Helaas kreeg ik bij AZ niet de kans om mij in het eerste elftal te spelen.
Op welke leeftijd werd je talent ontdekt?
Ik ben opgegroeid in een echte voetbalfamilie. Nog voordat ik begon met voetbaltraining, trainde ik al met mijn vader op een grasveldje in de buurt. Op mijn vijftiende werd ik uiteindelijk ontdekt door AZ.
Je hebt onder andere bij AZ, Roda JC en FC Emmen gespeeld, wat heb je meegenomen uit je tijd bij deze clubs?
Ik heb voetballend en mentaal veel geleerd. Bij AZ speelde ik een fantastisch seizoen in de A1. Ik was tweede aanvoerder, maakte veel doelpunten en was belangrijk voor het team. Vervolgens kreeg ik een contract en sloot ik aan bij het eerste elftal. Ook dat ging goed, maar de echte doorbraak bleef uit. Toen er een aantal clubs voor mij kwamen, heb ik met het bestuur van AZ gesproken. Ik kon op huurbasis naar Roda JC, dat was uiteindelijk een goede keuze. Ik heb daar heel veel geleerd; tegenslagen, mooie momenten en vooral fysiek en mentaal ben ik daar gegroeid. Ik heb geleerd wat het voetbal inhoudt. Het gaat met vallen en opstaan en soms moet je dingen alleen doen. Net als in Emmen heb ik ook geleerd om voor mij zelf te zorgen en zelf te leren. Ik moest op eigen benen staan en dat heeft mij gevormd tot de voetballer die ik nu ben. Ik ben volwassener geworden en heb voetballend stappen gemaakt. Ik ben beter, fitter en voel me goed.
Wat weet je al van SC Cambuur?
Gisteren kwam ik voor het eerst in het Cambuur Stadion, maar ik weet wel een aantal dingen van Cambuur. Ik vond het fantastisch om voetballers als Jody Lukoki en Ogbeche te volgen. Zij waren de smaakmakers van de Eredivisie. Doelpunten maken, doelpunten vieren en ook de dansjes. Dan krijg je als jonge jongen zin om in de Eredivisie te spelen. Het is grappig dat ik hier nu zit en dat ik hopelijk hetzelfde kan doen. Ik wil voetballen met passie en strijd en daarnaast uitbundig juichen voor de fans. Ik wil mezelf en de club belonen door doelpunten te maken. Ik weet dat Cambuur een volksclub is en dat de supporters vol achter de club staan. Ik vind dat heerlijk, het is lekker om voor een groot aantal mensen te spelen. Natuurlijk ben ik altijd gefocust op het veld, maar het blijft een extra boost. Ik wil een speler zijn waarvoor mensen naar het stadion komen.
Waar ligt jouw kracht?
Mensen zeggen dat ik snel ben, dus snelheid is zeker mijn kracht. Verder kan ik acties maken, mijn man uitspelen, assists geven en natuurlijk doelpunten maken. Ik wil als buitenspeler het publiek vermaken. Rechtsbuiten is mijn positie, maar ik heb bij mijn vorige clubs ook als linksbuiten of achter de spits gespeeld. Op rechtsbuiten ben ik op mijn best.
Waarom heb je voor Cambuur gekozen?
Er was ook belangstelling van andere clubs, dus het was geen makkelijke keuze. Ik heb afgelopen seizoen ongeveer 32 wedstrijden gespeeld. Als jonge jongen wil je dan de stap maken naar de Eredivisie. Dat kon ook, maar ik wil in de eerste plaats gewoon zo veel mogelijk spelen. Toen heb ik de clubs naast elkaar gelegd en de opties met mijn familie besproken. Met mijn broer (Edwin Gyasi, voetballer bij Aalesunds FK) bespreek ik alles. Hij is mijn vertrouwenspersoon en hij vertelde mij dat Cambuur een goede keuze voor mij zou zijn. Ik kies altijd met mijn hart, en verder helpt mijn broer mij met zijn ervaring. Hij is mijn voorbeeld, zowel privé als op voetbalgebied. Hier kan ik spelen en hopelijk de club naar de Eredivisie brengen. Dan gaat het zoals het hoort te gaan. Mijn broer wil dat ik gelukkig ben en de juiste keuze maak. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat Cambuur het beste bij mij past. Ik heb nog veel in mijn mars en ik denk dat ik met de club, de trainer en de supporters de kans krijg om mij echt te bewijzen, dat gaat gebeuren, dat voel ik.
Je hebt vorig jaar al met Marcel Keizer gewerkt, speelde dit mee in je keuze voor Cambuur?
Ik vind Marcel Keizer een hele goede trainer. Uiteindelijk moet ik het zelf doen en mijn voeten laten spreken. Maar ik vind het fijn dat de trainer echt met mij bezig is. Hij weet wat ik kan en probeert mij beter te maken. Dat is wat ik nodig heb, want ik ben erg leergierig. Ik kan tegen kritiek en probeer daar altijd iets uit te halen. Marcel Keizer snapt dat. Hij vertelde mij bijvoorbeeld dat ik vaker de bal diep moest vragen. Zelf heb ik het liefst de bal in mijn voeten, maar tijdens trainingen kwam ik erachter dat als ik een bal in de diepte krijg, dat ik niet meer te stoppen ben. Ik stap altijd sneller dan de tegenstander en ik word nooit ingehaald. Dat is ideaal en uiteindelijk kom ik daar verder mee. De trainer kan dat uit mij halen en nu ga ik ook nog met betere spelers spelen, ik kan niet wachten!
Wat zijn je persoonlijke doelen voor het volgende seizoen?
Allereerst is het mijn doel om een vaste basisspeler te worden, dat is het belangrijkste. Verder wil ik gewoon lekker mijn voeten laten spreken. Natuurlijk wil ik ook graag mooie acties maken en publiekslieveling worden, maar het uiteindelijke doel is promoveren. We hebben goede spelers en er komen er nog een paar bij, als we er vol voor gaan dan is het zeker mogelijk.
Foto: www.dijksfotografie.com
