In memoriam: Siepie Lijzenga (72)
Vrijdag is plotseling onze vroegere materiaalman Siep Lijzenga overleden. Hij mocht 72 jaar worden. Siepie, zoals hij bij Cambuur werd genoemd, woonde in Camminghaburen. Hij zou die middag naar zijn broer in Tytsjerk op bezoek gaan. Toen hij niet op kwam dagen ging z’n broer op onderzoek uit. De deur werd niet open gedaan. Er werd een raam ingeslagen en toen trof men Siepie zittend aan de keukentafel, kennelijk in alle rust overleden.
Met Siep Lijzenga is een markante Cambuur-legende van ons heen gegaan. Hij begroette iedereen met een raspend ‘vrrriend’, hield aanvankelijk enige afstand, maar als er wederzijds een sfeer van vertrouwen was, had je iemand voor het leven. Zo niet, dan werd veiligheidscoördinator Keimpe Vellinga ingeschakeld voor een bemiddelingspoging. De materiaalman van Oranje, Carlo de Leeuw en oud-Cambuurspeler Arno Arts waren enkele van de mannen-van-weleer, die bij Siepie niet kapot konden. Ze waren ook degenen die al in een vroeg stadium een nieuwjaarskaart van hem kregen.
Toen hij na het seizoen 2015-2016 met pensioen ging, na bijna dertig jaar Cambuur, vroegen velen rond de club zich af hoe hij zijn tijd zou besteden. Immers Siepie was de eigenaar van een indrukwekkend sleutelbos, kwam als eerste aan de stadion en sloot als laatste de deur. Hier een kwinkslag, daar een vermanend woord, maar plichtsgetrouw tot in de puntjes. Aanvankelijk bezocht hij de uitwedstrijden met de spelersbus, later in de auto met verzorger Piet Adema – ook al niet meer onder ons – en nog weer later met zijn opvolger Paul Jansen. Siepie bleef Cambuur trouw, bezocht de wedstrijden, zat met de mannen van het vroege koffie-uurtje onder de Zuid-tribune en vertoefde van tijd tot tijd op zijn geliefde Terschelling.
Hij hoorde in de wandelgangen en in zijn waslokaal veel, ook veel dat niet voor iedereen bestemd was, maar dat kwam niet verder. De vuile was, letterlijk en figuurlijk, bleef binnen. Hij praatte met vrijwel iedereen ‘wâldfrysk’ en niemand die zich daaraan stoorde, want met Siepie ging je niet onnodig in discussie.
Op 17 mei 2015 nam Cambuur afscheid van Siepie Lijzenga. In de 28-ste minuut van de wedstrijd tegen Willem II ging het publiek massaal staan om voor hem te applaudisseren, 28-ste minuut vanwege de 28 Cambuurjaren. Heel erg jammer dat wij nu al echt afscheid van hem moeten nemen. Cambuur verliest een ‘monument’, iemand die wij heel veel dank zijn verschuldigd.
De club wenst de nabestaanden alle sterkte toe. In het stadion kan vanaf maandag een condoleanceregister worden getekend.
Foto: www.dijksfotografie.com
