Reacties oud-spelers op overlijden Siepie Lijzenga

Het nieuws van het overlijden van clubicoon en oud-materiaalman Siepie Lijzenga is bij iedereen met een Cambuur-hart ingeslagen als een bom. Ook van oud-spelers en trainers komen er veel berichten bij de club binnen met anekdotes en mooie verhalen. Hieronder ter ere van Siepie een kleine greep.
________________
Mijn herinnering aan Siep is dat hij leefde voor zijn club. En zoals Siep was er maar één. Maar het mooiste was Siep te zien met de kampioensschaal voor 15000 mensen.

Yuri Rose
________________
Prachtig om te zien hoe Siepie betrokken was bij de club. Hoe hij met de spelers omging en zich eigenlijk nooit aanpaste. Ook tegen nieuwe jongens uit de Randstad praatte hij gewoon op zijn eigen karakteristieke wijze. Vriend, nee, nee, nee, nee, nee, grauwkop… Toen hij ons als spelers herhaaldelijk vroeg om de ondergoedmand op te ruimen, maar dit niet gebeurde, gaf hij een laatste waarschuwing: “Oprûmje, oars flikker ik ’t allejer yn’e container”. Toen het nog steeds niet was opgeruimd, hield hij zich aan zijn woord. Het was mooi om te zien hoe Siepie zich al die jaren heeft ingezet voor de club.

Marco van der Heide
________________

Siepie, bedankt voor je gezelligheid vriend. Samen een balletje gehakt met mayo eten in het oude spelershome wanneer ik geblesseerd was en de andere spelers aan het trainen waren. Altijd even lachen en oude herinneringen naar voren halen als we elkaar weer zagen…. Iedereen zal je missen. RIP.

Jack de Gier
________________

Erg geschrokken van het nieuws dat Siepie er niet meer is. Wat een lieve, trouwe, ongecompliceerde man was Siep. Ik vergeet nooit meer dat hij me zwaaiend stond op te wachten op het Cambuurplein.. “du must naar hus, du must naar hus…!!” Mijn vrouw was met spoed opgenomen in het ziekenhuis i.v.m. de bevalling van mijn oudste dochter. Bij de laatste kampioenswedstrijd in Rotterdam heb ik hem voor het laatst gezien..”vriend hoe ist?”

Rust zacht VRIEND! Gecondoleerd en veel sterkte.

Richard Elzinga
________________

Siepie is er niet meer… De vrolijkste materiaalman en hulp, van alle BVO’s in Nederland is rustig ingeslapen. Cambuur gaat de vrolijke lach missen, in en rond het stadion. Hartelijk dank voor alles wat je voor het team en mij gedaan hebt in de 90er jaren. Rust zacht vrolijke vriend.

Gecondoleerd vrienden en familie van Siepie

Bert Konterman
________________

Vriend Siepie, ik zal je missen. Een mooi mens is van ons heengegaan. Aan de familie wens ik veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Mohamed El Makrini
________________

Siepie beschouwde ik als een vriend sinds ik een contract tekende bij Cambuur in 1983. Later kwam ik hem nog vaak tegen als materiaalman van Feyenoord. Het was altijd een feest om terug te keren bij Cambuur en daar bij Siepie in zijn kantoortje een bakkie te doen en slap te ouwe hoeren over vroeger.

Siepie, ik ga je missen “GROTE VRIEND”. Rust zacht.

Carlo de Leeuw
________________
Siep,

Wat was het genieten met je. 5 jaar lang dag in dag uit kwam ik je tegen. De trainingskleding lag altijd keurig opgevouwen en het washok was jouw domein. Er waren dagen dat je moeite had met jongens die wel eens vergaten om je te begroeten ’s morgens, maar dan was het na een grap en een knuffel zo weer goed. Iedereen was je “Vrriieeend” en toen Claudia de merchandising verzorgde en regelmatig bij je binnen liep, kwam er een mooie glimlach tevoorschijn en waren jouw woorden “hallo poppie”. Ik koester de mooie herinneringen en zal je niet vergeten. Als ik aan Cambuur denk, denk ik aan jou en dat zal zo blijven. Rust zacht vriend!

Koen Brack en Claudia Loi
________________

Zaterdagmorgen 6 mei stap ik in de auto en scrol ik, voordat ik de auto start, nog even op Twitter langs diverse berichten. Mijn oog valt op een bericht van SC Cambuur waarin ik lees dat oud-materiaalman Siep Lijzenga op vrijdag 5 mei plotseling overleden is. Mijn hart stokt in mijn keel. SIEPIE dood, nee toch? Voor de zekerheid lees ik het bericht nog eens door. Ik start de auto en toeval of niet, zet de radio aan, en Frank Boeijen zingt ’Zeg me dat het niet zo is’’. Ja, inderdaad: ‘’zeg me dat het niet zo is’’.

Helaas is het wel zo. SIEPIE is niet meer. Ik vecht tegen mijn tranen en ‘’SIEPIE’’ laat me deze zaterdag niet meer los. Herinneringen komen boven. Het plezier in het materiaalhok/wasserette, de stem uit duizenden die hard VRRRRIEND roept, het lachen samen met Piet Adema (ook al zo’n icoon die te vroeg overleden is ), de lach van SIEP als hij meldt dat FRITZ KORBACH ‘s morgens om 10 uur weer eens aan een ‘’foute cola‘’ zit enzovoort .

Monument, icoon, legende. Voor eeuwig verbonden aan de fantastische club CAMBUUR. CAMBUUR verliest met SIEP iemand met een geel-blauw hart. De echte clubmensen vind je immers niet in een sponsorlounge of in het eerste elftal. De meeste hiervan zijn immers allemaal passanten.

Clubmensen zijn de echte supporters op de tribune, degenen die in een spelershome werken of net als SIEP het materiaalhok/ wasserette bestieren. Het hart van de club zetelt in het materiaalhok. In dat hok worden teleurstellingen verwerkt en overwinningen gevierd, wordt stiekem gerookt en kun je iets in vertrouwen vertellen. Dit kon je ook bij SIEP. Dan was het horen , zien, en vooral zwijgen.

Ik had nog zo graag met ‘’SIEPIE’’ een keer het ‘’WOANSKIP’’ gezongen. Het mocht niet zo zijn. Het was een ‘’GENOT’’ SIEP gekend te hebben. Ik verlies een dierbare vriend en het zal confronterend zijn als net na Sinterklaas geen kerstkaart meer op de deurmat valt met de naam van SIEP LIJZENGA erin. De kaart van SIEP was immers altijd de eerste. Op termijn zal ik niet huilen omdat SIEP er niet meer is, maar ik zal glimlachen omdat hij er was, en onderdeel uitmaakte van mijn periode bij CAMBUUR en daarna. Er is niets dat voorgoed verdwijnt als je de herinnering bewaart. Dit zal ik dan ook doen maar besef terdege dat met het overlijden van SIEP voor mij ook een stuk CAMBUUR gestorven is.

Rust zacht VRRRRRIEND.

Bij deze wil ik  familie, vrienden en bekenden van SIEP heel veel sterkte toewensen en condoleren. Dit wens ik ook CAMBUUR, dat in ‘’SIEPIE ‘’ een legende en icoon verliest.

Arno Arts
________________

Siep heb ik 3 jaar meegemaakt toen ik bij Cambuur speelde. Hij heeft mij, waarschijnlijk zonder dat hij het zelf wist, het meeste Fries geleerd. Niet dat ik nu veel weet, maar wat ik weet is wel via Siep.

Daarnaast hadden wij altijd een gezonde strijd betreft Brabanders en Friezen (of Leeuwarders). Hij noemde mij altijd die verrotte Brabander met wat ik keurig beantwoordde dat ik hem toch niet verstond. 1x heb ik voor hem een echte Bossche bol meegenomen. Die zou hij dan in 1x opeten zoals beloofd. Hij had er niet op gerekend dat ik een extra large bol had meegenomen. Hij heeft 2 dagen buikpijn gehad van alle slagroom en chocolade maar wel alles in 1x opgegeten zoals beloofd haha.

Namens mijn vriendin, mijn familie en mezelf wil ik Siep zijn familie en vrienden veel sterkte toewensen! Siep het ga je goed vriend!

Gr. Van de verrotte Brabander (Paul Beekmans)
________________

Foto: www.dijksfotografie.com